rein

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

rein /ɹˈeɪlhɛd/

1. eks. (çoğ.) dizgin, yular
2. idare vasıtaları
3. dizgin ile idare etmek, dizginini çekmek
4. idare etmek. rein in, rein up dizginini çekip durdurmak. give rein to dizginini salıvermek, başıboş bırakmak. reinless dizginsiz, başıboş.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

rein

dizgin

Last searches:

• ensizlik,
• yu-,
• Solution,
• facies,
• akrun,
• çıqqılı,
• mankaburun,
• dəbir,
• Qarayağız,
• Akula,
• eshitmoq,
• supat,
• uclu,
• sil,
• yol,
• vecibe,
• oýlanmak,
• çaynamak,
• señsel,
• sırasız,
• dertmen,
• rein