qaragün
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
qaragün
(=qaragünlü) sif. Bədbəxt, başıbəlalı, yazıq; həyatı, güzəranı çox ağır keçən. [Səkinə xanım:] Sənin adına və abrına zərər yetişməsin deyən, mən gərək ömrüm olduqca özümü qaragünlü edim? M.F.Axundzadə. // İs. mənasında. Kim ki səninlə olmadı sübhiəzəldə aşina; Taəbəd ol qaragünün bəxti səhab içindədir. Nəsimi. Hər yerdə qaragünlü xətadan uzaq olmaz. Q.Zakir.
Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)
qaragün
bədbəxt, başıbəlalı, yazıq
{bedbaht, çaresiz, aciz}