pinnacle

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

pinnacle /pˈɛɹɪkˌɑːp/

1. (mim.) bina ve duvar üzerine süs için yapılan sivri tepeli kule
2. doruk, tepe, zirve
3. en yüksek nokta veya devir
4. sivri tepeli kule yapmak
5. en yüksek noktaya ulaştırmak.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

pinnacle

en yüksek çekit
doruk
zirve
sivri tepeli kule

Last searches:

• ir,
• kuduk,
• ata,
• kuyul,
• meerim,
• Bura,
• qələt,
• san,
• azık,
• qəsidəyazan,
• əvəlik,
• kurtga,
• canny,
• irgənci,
• commissioner,
• istiqamətləndirmək,
• boy,
• buku,
• EMNİYET,
• tétik,
• Ulaşım,
• pinnacle