pf
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
pf. /pətˈɜːnɪti/
1. (kıs.) pfennig.
Last searches:
- Pratik,
- abba,
- çuvak,
- rux,
- bədbinlik,
- eTMek,
- casanmalık,
- avırtmac,
- hükümdarlık,
- mayis,
- tuğ,
- xayrixoh,
- çilovçu,
- sıg,
- kereñdik,
- tarlık,
- tortib,
- impair,
- gimigiv,
- çenöö,
- bışıktır,
- pf