paraclete

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

paraclete /ˈaʊtfɪtə/

1. şefaatçi
2. yardıma çağrılan kimse. the Paraclete Ruhulkudüs.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

paraclete

şefaatçi

Last searches:

• had,
• veçe,
• şem,
• Minimum,
• səbr,
• tırtıklı,
• gocuk,
• voz,
• bodrum,
• semire,
• Kudur,
• alcay,
• Çeşm,
• Kamal,
• vərdiş,
• tosh,
• cöbelemek,
• tr,
• orfografiýa,
• oxşar,
• kuuçu,
• paraclete