oyulğan

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

oyulğan

1. yıkılan, yıkılmış, çökmüş. Üynü sürtülgeni oyulğandı: evin sıvası yıkılmış (dökülmüş), huna oyulğandı: duvar yıkılmış. 2. oyulmuş, oyulan. Cağanı ~ı: yakanın oyulması, ceñni ~ı igi tüşmegendi: yenin oyulması iyi düşmemiş.

Last searches:

• nurlanış,
• çuğundurotu,
• şavay,
• kötürgü,
• çuğulçu,
• aşgar,
• kumurska,
• portre,
• oolaş,
• nan,
• çeşmək,
• arıqca,
• açekey,
• tümenbegi,
• keziv,
• karalamak,
• dum,
• çağrım,
• qand,
• covenant,
• çağılğan,
• oyulğan