oyulğan

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

oyulğan

1. yıkılan, yıkılmış, çökmüş. Üynü sürtülgeni oyulğandı: evin sıvası yıkılmış (dökülmüş), huna oyulğandı: duvar yıkılmış. 2. oyulmuş, oyulan. Cağanı ~ı: yakanın oyulması, ceñni ~ı igi tüşmegendi: yenin oyulması iyi düşmemiş.

Last searches:

• təmayül,
• cınıstık,
• dispenser,
• çuğlamaq,
• kükürd,
• erkele,
• yonga,
• harbour,
• truculent,
• Tau,
• baktököl,
• cıra,
• kañk,
• cargız,
• tekbir,
• gardankash,
• sewebi,
• Bezek,
• vərəqlənmək,
• fakat,,
• rutubat,
• oyulğan