orunlu

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

orunlu

yeri olan, mevkii olan, mevkili, makamlı, yerli yerinde, yataklı. ~ adam: mevkili adam, ~ söz: yerli yerinde söz, eki ~ otov: iki yataklı oda, cetmiş ~ konak üy: yetmiş yataklı otel.

Last searches:

• saw,
• Kelle,
• Pasif,
• dərbənd,
• charlash,
• wazzyk,
• geçirimli,
• avtomashina,
• bür,
• eşkıya,
• gezer,
• muz,
• dırğı,
• factory,
• cura,
• amblem,
• derive,
• mahtavlu,
• Cümle,
• onlar,
• viola,
• orunlu