ortançı

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

ortançı

ortancı, orta. ~ karnaş: ortancı kardeş, ~ barmak: orta parmak.

Last searches:

• çögelemek,
• funksiya,
• shun,
• fayz,
• celpildek,
• ıçkınt,
• daşma,
• sirot,
• müellif,
• çevrinmek,
• candildən,
• tebeelen-,
• lokavt,
• neheng,
• kejebe,
• qoyma,
• implausible,
• ruhlandırma,
• kanifollamaq,
• xemek,
• ro,
• ortançı