ortançı

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

ortançı

ortancı, orta. ~ karnaş: ortancı kardeş, ~ barmak: orta parmak.

Last searches:

• ilaçlamak,
• emgemek,
• yastıburun,
• qac,
• bükülü,
• tovus,
• çüýretmek,
• efemer,
• Sogur,
• asset,
• güvey,
• kongurak,
• sañas,
• ucadan,
• Krossvord,
• soska,
• zırk,
• Mübahisə,
• Ahu,
• panylyk,
• tanışlıq,
• ortançı