ortançı

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

ortançı

ortancı, orta. ~ karnaş: ortancı kardeş, ~ barmak: orta parmak.

Last searches:

• uc,
• rejim,
• yindürmek,
• süredurum,
• qadr,
• ilaxır,
• demirgazyk,
• AKA,
• Yumurta,
• distaff,
• orfoepiya,
• ərinik,
• Mufta,
• fringe,
• cirrus,
• Körk,
• Boydak,
• gula,
• kaide,
• beboshvoq,
• etiraf,
• ortançı