organic

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

organic /nˈʌnkjuːpətˌɪv/

1. örgensel, organik
2. yaşayan, canlı
3. (tıb.) organizmayı etkileyen (hastalık)
4. (kim.) karbon bileşiklerine ait
5. kalıtımla geçen, doğuştan, yapısal. organic chemistry organik kimya. organic disease organik hastalık. organic law anayasa. organic substance organik madde. organically örgenlik bakımından, organik olarak.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

organic

organik

Last searches:

• cement,
• Çabalamak,
• çowluk,
• mühit,
• bıdır,
• intizor,
• mehtərlik,
• gidir,
• deflect,
• dikdörtgen,
• fearless,
• rəhbər,
• tokilmoq,
• vega,
• qiyas,
• nihak,
• Denklemek,
• lilac,
• objective,
• koşçu,
• kalpak,
• organic