occurrence

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

occurrence /nˈɪkɪlplˌeɪt/

1. oluş, meydana çıkma
2. vaka, olay, hadise. occurrent olan, meydana gelen.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

occurrence

olay

Last searches:

• Gu,
• çətənə,
• qatorasiga,
• çalamydar,
• dilber,
• yonak,
• lövbər,
• ahval,
• dunyo,
• korlamaq,
• lələ,
• halis,
• cıyırılmak,
• gurşama,
• dişçi,
• ayaqyolu,
• camel,
• Keçkurun,
• muşqurmaq,
• Üç,
• takıray,
• occurrence