obyektiv
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
obyektiv
I. sif. [lat. objectivus – şeyə aid olan]
1. Şüurdan kənarda və ondan asılı olmayaraq mövcud olan. Təbiətin obyektiv qanunları.
2. Qərəzsiz, tərəf tutmayan, bitərəf. Obyektiv nəticə. Hadisələrə verilən obyektiv qiymət. ‣ Obyektiv reallıq (gerçəklik) – şüurdan kənarda və ondan asılı olmayaraq mövcud olan hər şey.
II. [lat.] Optik cihazın, baxılan və ya fotoşəkli çəkilən şeyə yönəldilmiş bir və ya bir neçə linzadan ibarət hissəsi. Fotoaparatın obyektivi. Mikroskopun obyektivi.
Kyrgyz—Turkish Dictionary
obyektiv
r. objektif, afâki.