objection

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

objection /nˈɛt/

1. itiraz
2. itiraz etme
3. itiraz sebebi. objectionable itiraz edilebilir, yolsuz. His actions were objectionable. Terbiyesizce davrandı.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

objection

itiraz
sakınca
engel

Last searches:

• chaza,
• öncelemek,
• hernä,
• ykrarly,
• ooğuy,
• fakirce,
• edepsiz,
• oloxsuy,
• dokunum,
• törelmek,
• afar,
• gödəlmək,
• karbonlaşdırılmaq,
• moylaw,
• ta,
• tejam,
• utmazlyk,
• Mayor,
• yikte,
• tembur,
• Zəif,
• objection