obedient

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

obedient /nˈɜːvəɹˌakɪŋ/

1. itaatli, söz dinleyen, yumuşak başlı. your obedient servant (eski) kulunuz, bendeniz (mektuplarda imza ile kullanılırdı) obediently itaatkar olarak.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

obedient

itaatkâr
söz dinler
uysal

Last searches:

• meñgi,
• kolçak,
• organism,
• obormoq,
• paqa,
• çirmələmək,
• sepra,
• təhəmmül,
• mənəvi,
• taraqqiylashmoq,
• planer,
• damalanmaq,
• kapıl,
• Ötüm,
• əssalam,
• qarşı,
• Karat,
• Qəmzə,
• belik,
• kızğanç,
• hüňme,
• obedient