naxələf

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

naxələf

sif. [fars. na... və ər. xələf] Əcdadına, əslinə, əsli-nəsəbinə layiq olmayan. Naxələf övlad. – Cahıllıq zamanı keçibdir əgər; Yenə yüz naxələf oğlana dəyər. Q.Zakir. Ax, naxələf oğlum, nə yaman eşqə düşübsən; Ey kaş, usanaydın! M.Ə.Sabir. // İs. mənasında. Sanki bu sözlərin ixtiyarı oğlunda, o naxələfin əlində idi. Mir Cəlal. Aşıq sözü şirin olur, o çalsın; Naxələfi doğan ana qocalsın. R.Rza. // Çörəkitirən, nankor, naşükür. • Naxələf olmaq (çıxmaq) – nankor çıxmaq, yaxşılığı itirmək, çörək itirmək, nanəcib çıxmaq. El bilir, uşaqlıqdan o, naxələf olmayıb. S.Rüstəm. [Pərzad:] Məni öldürün, mən naxələf oldum.. Mir Cəlal. [Bayramın] kürəkəni naxələf çıxdı. Ə.Vəliyev.

Last searches:

• osso,
• Tokur,
• kalandırmak,
• sülpü,
• eynen,
• tarhun,
• uranalysis,
• semite,
• lakonik,
• qırışıqlıq,
• cogdor,
• yél,
• Tanı,
• qarap,
• yerdöle,
• təyyarə,
• xumar,
• profanation,
• Ciddi,
• impressionist,
• uchunmoq,
• naxələf