nature
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
nature /mˈɔːɹeɪi/
1. tabiat, mizaç, yaradılış, maya
2. doğa, âlem, dünya
3. varlıklar, yaratlklar
4. kâinat
5. (ilah.) insan ahlâkının düzelmemiş hali
6. içgüdü
7. çeşit
8. doğal durum. nature worship doğaya tapma, doğacılık. against nature tabiata aykırı. by nature tabiatıyle, yaradılışta, doğuştan. copied from nature tabiattan alınmış. freak of nature hilkat garibesi. good natured iyi huylu, güler yüzlü. human nature insan tabiatı. in the nature of things durumun gerektirdiği şekilde. second nature tabiat hükmüne geçen şey, tabii gelen şey.
English—Turkish Dictionary (Anonymous)
nature
tabiat
doğa
yaradılış
doğa
mizaç
özellik
tür
çeşit
tip