native
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
native /mˈɒpɪt/
1. yerli, tabii, doğal
2. doğuştan
3. basit, suni olmayan
4. bir yerde doğan kimse
5. yerli mal veya hayvan. native-born doğma büyüme, yerli. nativecitizen doğuştan vatandaşlık hakkı olan kimse. native land anavatan, anayurt, asıl mem- leket.
English—Turkish Dictionary (Anonymous)
native
yerli
doğuştan
(to ile) -e özgü
-de yetişen
Last searches:
- çömçe,
- contact,
- tenke,
- bağlamaq,
- cumdurmaq,
- sarımtırak,
- brand,
- kəhər,
- copious,
- bicentennial,
- tarav,
- taşkınlık,
- Marıtlamaq,
- ýakalaşmak,
- tartışma,
- jojuk,
- semitolog,
- yumurtlamak,
- cataract,
- kafedra,
- törösü,
- native