native

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

native /mˈɒpɪt/

1. yerli, tabii, doğal
2. doğuştan
3. basit, suni olmayan
4. bir yerde doğan kimse
5. yerli mal veya hayvan. native-born doğma büyüme, yerli. nativecitizen doğuştan vatandaşlık hakkı olan kimse. native land anavatan, anayurt, asıl mem- leket.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

native

yerli
doğuştan
(to ile) -e özgü
-de yetişen

Last searches:

• əmmamə,
• condur,
• ob,
• tifüs,
• çörək,
• sansyzsajaksyz,
• məstlik,
• Katır,
• ühi,
• köçüt,
• minglap,
• qingir,
• ədəbi,
• arılık,
• hamsa,
• arm,
• mumlamaq,
• kalap,
• narzan,
• peptide,
• sehven,
• native