nasıblı
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
nasıblı
nasipli, talihli, bahtlı, kısmetli. ~ bolmak: bahtlı olmak, bahtı iyi olmak, ~ bol!: bahtın iyi olsun!, ~ adam: talihli (kısmetli) adam, ~nı ırıshısı arba bıla keledi: kısmetlinin bereketi (zenginliği) araba ile gelir (a.s.), ~nı tirmeni allına aylanır: kısmetlinin değirmeni öne doğru döner (a.s.), ~nı balası bara bara baş bolur, nasıbsıznı balası bara bara caş bolur: talihlinin evladı gide gide baş olur, talihsizin evladı gide gide çocuklaşır (a.s.).