namərbut
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
namərbut
sif. [fars. na... və ər. mərbut] Nalayiq, namünasib. Namərbut söz. – [Fəxrəddin bəy:] Bilirsən nə var, ana, belə namərbut hərəkət ancaq bizim bu xaraba vilayətdə baş verə bilər.. N.Vəzirov. Camaat arasında namərbut, namünasib hərəkətlər artıb. Mir Cəlal. // Söyüş məqamında işlənir (bəzən zarafatla). [Hacı Mehdi:] Bəs, namərbut, neçə vaxtdır gəlib, mənə niyə xəbər eləməyibsən? Ə.Haqverdiyev. [Hacı Murad:] Kəs səsini nadürüst, namərbut! S.S.Axundov.