məşuq
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
məşuq
sif. [ər.] Sevilən, istənilən, məhəbbət yetirilən; sevgili, istəkli (kişi). Sitarə ilk dəfə dünyaya həqiqət nəzərilə baxdı: cavan qızın qabağında xəyali məşuqu əvəzində doğruçu əri durmuşdu. Çəmənzəminli. [Dərviş:] Ruqiyyə gəlib, bir az ocağın qırağında oturub könlünü yəqin öz məşuqinə verdi. A.Divanbəyoğlu.
Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)
mə’şuq
sevgili, sevimli, məhbub
{sevgili, sevimli, muhabbetli}