kıyamat

Kyrgyz—Turkish Dictionary

kıyamat

a. 1. dn. bütün ölülerin yeniden dirildiği gün: kıyamet günü; 2. mec. zor ahval, güç vaziyet; dehşet.

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kıyamat

→kıyama.

Last searches:

• gab,
• your,
• informal,
• İşli,
• artırmak,
• galgan,
• pound,
• struktur,
• galaktika,
• qulaq,
• artılmak,
• deport,
• qaniçən,
• allıq,
• Devona,
• şırvanmaq,
• bölünmə,
• baldar,
• haphap,
• almalık,
• allakim,
• kıyamat