kıyamat

Kyrgyz—Turkish Dictionary

kıyamat

a. 1. dn. bütün ölülerin yeniden dirildiği gün: kıyamet günü; 2. mec. zor ahval, güç vaziyet; dehşet.

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kıyamat

→kıyama.

Last searches:

• pepper,
• likeness,
• qoshtuyoqlilar,
• hoşt,
• oblivious,
• bodring,
• ba'daz,
• tergüşi,
• izli,
• ondamunda,
• Saydam,
• harmless,
• ötülmek,
• nevazil,
• çürkemek,
• KURTKA,
• Coney,
• oltov,
• qaşıq,
• kömök,
• kuartet,
• kıyamat