kıyama
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
kıyama
kıyamet, felaket, karışıklık, hengâme; musibet, felaket, zorluk. Nedi bu kıyama: nedir bu hengâme, başıbısğa ~nı kobardıla: başımıza kıyameti kopardılar, ~ğa deri: kıyamete kadar; kışnı ~sı allıbızdadı: kışın felaketi önümüzdedir.