kırıv

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kırıv

kırma, yoketme, imha etme, (tümünü) öldürme; kazıma, soyma, giderme.

Last searches:

• Çiftçi,
• tapçañ,
• münasibət,
• milt,
• doğrucul,
• sızağan,
• togragan,
• Belleme,
• ýyladyş,
• cuff,
• Halat,
• dänmek,
• kemsitmek,
• kergi,
• yighin,
• cañırmak,
• Halayık,
• çoymo,
• Sanalmak,
• mikyas,
• şahsiyet,
• kırıv