kırav

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kırav

kırağı. ~ tartmak: kırağı yemek, kırağı dokunmak, ~ tüşer zaman keldi: kırağı düşme zamanı geldi, anı çaçına ~ tüşe tebregendi (d): onun saçına kırağı düşmeye başlamış, onun saçı ağarmaya başlamış, ~ kakğan çum igi boladı: kırağı yemiş kızılcık lezzetli olur, ~ urğan gardoşla: kırağı çalmış patatesler.

kırağı. ~ tüşgendi: kırağı düşmüş, köget terekleni ~ urğandı: meyve ağaçlarını kırağı vurmuş, ~ urğan tekeçe kaltıraydı: kırağı yekiş teke gibi titriyor (d).

Last searches:

• zadila,
• pankreas,
• Meteoroloji,
• ticklish,
• şintik,
• teessür,
• mahnı,
• kerçeleme,
• burilmoq,
• tottuk,
• aylanıp,
• şairə,
• xizək,
• consul,
• müjmel,
• planner,
• sal-,
• cetim,
• barımtala,
• advancing,
• cılız,
• kırav