küygen

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

küygen

yanık, yanmış, yanan. ~ gırcın: yanık ekmek, ~ iyis: yanık kokusu, ~ kırpıç: yanmış tuğla, ~ cürek: yanan kalb, tutşan kalb, cürekni ~i: yüreğin yanması.

Last searches:

• eneke,
• uvat,
• künöölöö,
• sıkma,
• Kosov,
• müzakirə,
• açkalık,
• gyzzyrmaç,
• yekdil,
• otsöndürgiç,
• toğlu,
• ibrət,
• atır,
• kıyrak,
• Issız,
• merk,
• as>,
• barışdırma,
• külüş,
• qumlamaq,
• ravoq,
• küygen