kütü

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kütü

ehlileşmiş, ele alışık, insanlardan kaçmayan (hayvan). ~ kozu: insanlara alışık kuzu.

Last searches:

• Farang,
• yazmak,
• oghul,
• süniy,
• yene,
• kuramal,
• Kayıl,
• gartmaç,
• turnabay,
• sünni,
• çaşt,
• molja,
• Rus,
• ahlat,
• yigrenmek,
• çavdos,
• süwri,
• ule,
• kepeme,
• ştabel,
• Eson,
• kütü