köllü

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

köllü

yürekli, ruhlu, canlı. İgi ~ adam: iyi kalbli adam, açık ~ adam: açık yürekli adam, carık ~ adam: cana yakın adam, açık gönüllü adam, cömert adam, ullu ~ adam: mağrur adam, kibirli adam, haram ~ adam: içten pazarlıklı adam, kötü ruhlu adam, takır ~ adam: yufka yürekli adam, hassas adam, hisli adam.

Last searches:

• saçıntı,
• uncu,
• sewze,
• telü,
• huruş,
• terslanmoq,
• qiynalmoq,
• vurnuxmaq,
• uzatı,
• eyp,
• başgicəlləndirici,
• epe,
• excessive,
• kepdiriv,
• preoccupation,
• shixang,
• aceleci,
• ihmalkâr,
• anent,
• eñiş,
• dansör,
• köllü