köllü

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

köllü

yürekli, ruhlu, canlı. İgi ~ adam: iyi kalbli adam, açık ~ adam: açık yürekli adam, carık ~ adam: cana yakın adam, açık gönüllü adam, cömert adam, ullu ~ adam: mağrur adam, kibirli adam, haram ~ adam: içten pazarlıklı adam, kötü ruhlu adam, takır ~ adam: yufka yürekli adam, hassas adam, hisli adam.

Last searches:

• kıskanmak,
• serdesse,
• store,
• belamoq,
• suusa,
• kit,
• demonism,
• Oprı,
• june,
• saxlanc,
• beatnik,
• molja,
• kıyma,
• deydey,
• çedirekey,
• ahun,
• baatır,
• çenlemek,
• öwreniş,
• bedrem,
• bejama,
• köllü