kuvanç
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
kuvanç
sevinç, kıvanç, kutlama, mutluluk, memnuniyet. ~ allı bolmak: sevinçten uçmak, içi içine sığmamak, ~ allı bolğanma: içim içime sığmıyor, caşları uruşdan sav kaytıp ~ allı boldula: oğulları savaştan sağ döndüğü sevinçten uçtular, ~ hapar: sevinç haberi, kıvanç veren haber, ~ı bolğan: sevinci olan, ~dan tolmak: sevince garkolmak, caşları üylenip kuvançtan tolğandıla: oğulları evlendiği için sevince garkoldular, ~ tıbırlı bolmak: evleri sevinçle dolmak, ataları sürgünden kaytıp ~ tıbırlı bolğandıla: babaları sürgünden döndüğü için evleri sevinçle doldu, ~ etmek: sevinmek, sevinerek göklere uçmak, ullu ~: büyük sevinç, kelin kelgen ~: gelin alma sevinci, ~ bıla buşuv ayaklaşıp cürüydüle: sevinç ile üzüntü ayaklaşarak yürürler(d); ~ğa cıyılıv: kutlamak için toplanma; kuru da kuvançığızğa keleyik: her vakit mutluluğunuza gelelim, ~ halda: mutlu bir halde, ~ bıla kayt: mutlulukla geri dön, ~ bıla körüşeyik: mutluluk içerisinde görüşelim.