kullukçu

Pure Turkish to Turkish (Kuleli)

kullukçu

1. Eleman

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kullukçu

hizmetçi, hizmetli, görevli, memur. İşçile, elçile ~la: işçiler, köylüler, memurlar, kıral ~la: devlet memurları, üynü ~su men bolğanma: evin hizmetkârı ben oldum, ~ izleyme: hizmetçi arıyorum.

Last searches:

• otulov,
• Cemiş,
• pitne,
• yaklaşık,
• dagama,
• itigi,
• feign,
• incurable,
• bişdüş,
• referandum,
• sulta,
• İnci,
• ysgamak,
• iynanıv,
• gözetlemek,
• panjara,
• soxmaq,
• xon,
• tunar,
• tanecik,
• dolvar,
• kullukçu