kullukçu

Pure Turkish to Turkish (Kuleli)

kullukçu

1. Eleman

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kullukçu

hizmetçi, hizmetli, görevli, memur. İşçile, elçile ~la: işçiler, köylüler, memurlar, kıral ~la: devlet memurları, üynü ~su men bolğanma: evin hizmetkârı ben oldum, ~ izleyme: hizmetçi arıyorum.

Last searches:

• çevirmek,
• eriklemek,
• Pitik,
• gamlanmak,
• mahrem,
• unaa,
• oxyay,
• mizraq,
• aýamak,
• semblance,
• acerbate,
• jöhit,
• kürtekçe,
• yanıq,
• burungi,
• Şadlıq,
• gown,
• tengge,
• umursamak,
• Christ,
• Çepel,
• kullukçu