koñurav

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

koñurav

çıngırak, zil, çan. ~ kağıv: zil çalma, ~ kağıladı: zil çalıyor, ~ tavuş: çan sesi, zil sesi, tüye ~: deve çanı, koy ~: koyun çıngırağı.

Last searches:

• jarlik,
• umutlanmak,
• Tentak,
• kilklemek,
• then,
• çarpışmak,
• doydu,
• permanent,
• Supra,
• körük,
• mukur,
• kütelmezlik,
• büdrəmə,
• yolturmak,
• çokmor,
• ohang,
• ibrət,
• ğazal,
• zırk,
• takıldat,
• kürlük,
• koñurav