keñke

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

keñke

1. Kaskatı kesilme, donup kalma; 2. Kazıklı humma, tetanos.

Last searches:

• dakika,
• cihad,
• tirkel,
• yanıcı,
• şakıy,
• mamu,
• gyrlyk,
• ittihad,
• govgum,
• harakat,
• bırıg,
• dəmə,
• şıdırgı,
• sheyx,
• cılkıluu,
• suratlağan,
• duman,
• tübev,
• Arasat,
• hulya,
• raca,
• keñke