keñke

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

keñke

1. Kaskatı kesilme, donup kalma; 2. Kazıklı humma, tetanos.

Last searches:

• sıxlaşma,
• əkilmə,
• tobgir,
• viola,
• siraj,
• pervane,
• kekir,
• irilen,
• keşpir,
• köpün,
• iyelik,
• pallete,
• näsazlyk,
• kemen,
• yümülmek,
• soğutmak,
• devastating,
• resound,
• kıvrak,
• yarım,
• Merbet,
• keñke