kent
Turkish to Pure Turkish Dictionary (Kuleli, 2013)
kent
[Köken: Soğdca] Şehir
Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)
kent
и. шәһәр
Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)
kent
Türkiye Türkçesi: kent
Azerbaycan Türkçesi: şähär
Başkurt Türkçesi: kala şähär
Kazak Türkçesi: kent kala şahar
Kırgız Türkçesi: şãr
Özbek Türkçesi: şähär
Tatar Türkçesi: kala şähär
Türkmen Türkçesi: şäher
Uygur Türkçesi: şähär
Rusça: gorod
Kyrgyz—Turkish Dictionary
kent
f. Oturaklık yeri, meskûn mahal, şehir.
Explanatory Turkmen Dictionary (Kyýasowa, 2016)
kent
I, at. Oba. Bagşy aga, mundan gitseň öňüňden bir gumluk çykar, onuň aňyrsy bir kentdir, kendiň aňyrsy ýene gumlukdyr (“Nejep oglan”).Bentden-ä, bentden, sesi geler kentden, çüňki polatdan, sakgaly etden (Matal).
KENT II, at, gepl. d. Şepe, dost.
Uyghur—Turkish Dictionary (Kurban, 2016)
kent
Kent; büyük köy; kasaba.
Index of Diwan Lughat al-Turk (TDK)
kent
şehir·III, 34 bkz> ken, kend