kemine

Explanatory Turkmen Dictionary (Kyýasowa, 2016)

kemine

[kemi:ne], syp.1. Garyp, pukara; ejiz. –Bu kemine hyzmatkäriňize ne emriňiz bar? – diýdi (“Zöhre – Tahyr”). Peseldip, özüňi tutgul kemine, Musulmanlyk şerti – saklama kine (Zelili). 2. Oglana dakylýan at.
 ‣Kemine göwün bir zat üçin durmuşdan nadyl, närazy. Men bir biçäre men, göwnüm kemine (Halk aýdymyndan).

Last searches:

• Aheste,
• boglama,
• allikim,
• Elverişli,
• Gylyç,
• Ajramoq,
• moniker,
• Aka,
• küymek,
• mekeme,
• takıldat,
• ALDAN,
• keçəpapaq,
• eze,
• Akibet,
• cuzi,
• sireliv,
• mungghul,
• taqlid,
• Aks,
• tənəzzül,
• kemine