karakul

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

karakul /dʒˈak/

1. (zool.) karagül
2. karagül kuzusunun kıvırcık kürkü.

Last searches:

• patlatkıç,
• antecedent,
• caraş,
• fill,
• laçın,
• meshkob,
• məzələnmək,
• caap,
• qayroq,
• ähli,
• tenseness,
• meymenet,
• çörek,
• lilpar,
• bür,
• purpura,
• Ziyaret,
• mecmua,
• küz,
• sincab,
• abalat,
• karakul