karakul

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

karakul /dʒˈak/

1. (zool.) karagül
2. karagül kuzusunun kıvırcık kürkü.

Last searches:

• çançuu,
• browse,
• buzagulamak,
• ögenmigen,
• izchilliq,
• müdara,
• Meteoroloq,
• shish,
• maw,
• Vulgate,
• egişmek,
• physic,
• fason,
• töş,
• qənddan,
• sıkrışmak,
• mürüvvət,
• lues,
• beslenme,
• Kayser,
• torğay,
• karakul