karabaş

Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)

karabaş

и. 1) монах, кара бүрек; 2) аскет, дәрвиш

Index of Diwan Lughat al-Turk (TDK)

karabaş

gerdek gecesi gelinle birlikte gönderilen hizmetçi kad ın, sağdıç kadın; köle ve cariyelere verilen adlardandır· "kara baş" anlamınadır.I, 150; III, 222

Last searches:

• çıñ,
• suratlav,
• talımsı,
• çığa,
• çömlek,
• koñultak,
• çözgün,
• Cüzdan,
• çökgün,
• ulağa,
• serdar,
• kriter,
• Oba,
• çökelti,
• çökermek,
• yogon,
• çökmek,
• iflic,
• omarmoq,
• çölemek,
• darbaza,
• karabaş