kaphan

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kaphan

1. Isıran, yiyen. Caşırtın ~ it: gizli ısıran köpek, ~ım tatıdı: yediğim dokundu, börü ~ kozu: kurt kapmış kuzu; 2. Kapan, fare kapanı. ~a tüşgen çıçhança (d): kapana düşmüş fare gibi, ~ salıv: kapan kurma.

Last searches:

• hez,
• Yakarmak,
• Vazife,
• amal,
• Rehber,
• fikir,
• progressiya,
• nəşvünüma,
• sücinmek,
• Yesir,
• kahkaha,
• təmsil,
• mazamlanmak,
• kemter,
• Cəhrə,
• taga,
• Tamug,
• cında,
• sowamak,
• yanılgı,
• ressora,
• kaphan