kamçi

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kamçi

kamçı, kırbaç. Ayrı ~: çatal meşinli kırbaç, ~ oynatmak: kamçı sallamak, ~ sap: kırbaç sapı, ayağımı at kolumu ~ etip...(d): ayağımı at elimi kırbaç yapıp, ~ tavuş: kırbaç sesi, ~ tazir: kırbaç cezası.

Last searches:

• gonuş,
• körüstön,
• pərə,
• tuf,
• şoy,
• uşta,
• cəzəfəzə,
• yelvagay,
• epkar,
• plumb,
• indetermination,
• lümlüt,
• enlighten,
• Dosh,
• cıgaç,
• gram,
• perişan,
• boşamaq,
• gopcul,
• silkiş,
• ýasaltmak,
• kamçi