kadav

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kadav

1. Kilit, sürgü. Eşikni ~un sal: kapının sürgüsünü koy, ~ salmak: sürgü koymak, kilitlemek, sürgülemek; 2. Sağlam, katı, muhkem, temel. ~ taş: yerinden oynatılamayan taş, Curtnu ~ taşları: yurdun temel taşları, Karaçaynı ~ taşı: Karaçay’ın temel taşı, Karaçaynı ~ taşın Karça salğandı: Karaçay’ın temel taşını Karça koymuştur.

Last searches:

• yalangghach,
• məhman,
• bıyıl,
• kerek,
• Türkoloji,
• bollanmak,
• ýada,
• açın,
• alımçı,
• xirpa,
• ısrılmak,
• adjudge,
• lineament,
• Gah,
• spectacle,
• estürmek,
• centrifugal,
• tuşlamak,
• isiriqchi,
• İhonat,
• qisim,
• kadav