iyilmek
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
iyilmek
1.eğilmek, bükülmek, eyişmek. Bir kesek enişge iyil: biraz aşağıya eğil, iyilirge unamağan: eğilmeyi kabul etmeyen, başeğmeyen, iyilmegen baş: eğilmeyen baş, temir iyilgendi: demir bükülmüş. 2. Sevkedilmek, gönderilmek, salınmak. Hapçükle tren bıla iyilgendile: eşyalar trenle sevkedildiler.