irfan
Turkish to Pure Turkish Dictionary (Kuleli, 2013)
irfan
[Köken: Arapça] Anlılık, An-bilimlilik, An-düşüncelilik
Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)
irfan
и. 1) белем; 2) алдан күрү
Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)
irfan
Türkiye Türkçesi: irfan
Azerbaycan Türkçesi: ürfan
Başkurt Türkçesi: aŋ - bilimlilik
Kazak Türkçesi: parasat zeyindilik kemel
Kırgız Türkçesi: zēndṻlük dērinde bardık
Özbek Türkçesi: ziyräklik ànglilik
Tatar Türkçesi: aŋ-bilimlilik
Türkmen Türkçesi: üşüklilik ãŋli-düşüncelilik
Uygur Türkçesi: ilm-irpan pam-parasat tapkurluk
Rusça: prozórlivost'
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
irfan
is. [ər.]
1. Bilik, məlumat; oxumaq və zehin işlətmək nəticəsində hasil olan yetkinlik, kamillik.
2. Mədəniyyət, maarif. İndidən tərbiyə qıl baği-dili; Bitsin ol bağçada irfan güli. M.Hadi. Qanan kim, qandıran kim, nəşriirfan eyləyən kimdir. M.Ə.Sabir. Bir söylə görüm, məktəbi-irfan nəyə lazım? Təhsili-ədəb, dərsi-dəbistan nəyə lazım? M.S.Ordubadi.
Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)
irfan
I. bilik, mə’lumat
{bilgi, malumat}
II. yetkinlik, kamillik
{yetkinlik, olgunluk}
III. maarif, mədəniyyət
{eğitim, medeniyet}