imtizac

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

imtizac

[ər.]
1. Qarışma, qarışa bilmə, bir neçə maddənin qarışıb bir maddə əmələ gətirməsi. Kimyəvi imtizac.
2. Bir-birinə uyğun gəlmə, bir-biri ilə tutma, bir-biri ilə qaynayıb-qarışma; uyğunluq, ahəng. Rənglərin imtizacı.
3. məc. köhn. Bir-biri ilə uyuşma, yola getmə, keçinmə. Aralarında imtizac yoxdur.

Last searches:

• ifadə,
• abzal,
• galvars,
• aşağı,
• Məlum,
• arum,
• çekçi,
• Naxsha,
• tapşırmak,
• naşyja,
• kəndxuda,
• arat,
• bülbüldö,
• colçu,
• cırlayık,
• bilmeksen,
• dolulan,
• üşünmək,
• -gil,
• Namus,
• tavkel,
• imtizac