imbecile

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

imbecile /hjˈuːmɐnˌaɪz/

1. budala, ahmak, bön, aptal (kimse) imbecil'ity ahmaklık, aptallık, budalalık

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

imbecile

geri zekâlı
embesil
aptal
ahmak
geri zekâlı

Last searches:

• yutuq,
• yetmiş,
• didə,
• zədəsiz,
• kıhıl,
• lafız,
• ikiləşdirmək,
• ügrük,
• boluk,
• tayanuu,
• emi,
• strukturalist,
• cuman,
• aygış,
• tabarik,
• teyemmüm,
• amman,
• mañ,
• karomatli,
• sizche,
• kayrıl,
• imbecile