həqir
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
həqir
sif. və zərf [ər.]
1. Qədir-qiyməti, hörməti, etibarı olmayan; alçaq. Həqir baxma mənə qilü-qal bilməz isəm; Ki əhlihal arasında bəlayəm, ey bülbül! Qövsi. Molla Cəfərqulu arvadlara həqir bir nəzərlə baxan kişilərdən idi. N.Nərimanov.
2. klas. Təvazökarlıqla özünü başqasının qabağında kiçiltmə, heç kimi göstərmə, özünə əhəmiyyət verməmə mənasında işlənir. [İskəndər:] Sən də gəl abidin yanında məni; Qızartma, burax bu həqir bəndəni. A.Şaiq.
3. Kasıb, yoxsul, miskin, zəlil. O birisi sadə və həqir geyimli otuz, ya bir qədər artıq sinli bir adam idi. C.Məmmədquluzadə. Şəhər kənarında bir; Daxma var idi həqir. Ə.Nəzmi.
Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)
həqir
I. yazıq, bədbəxt, zavallı, biçarə, zəlil
{aciz, bedbaht, zavallı, biçare, zelil}
II. alçaq, rəzil, mənfur
{alçak, rezil, menfur}
Pamukkale Azerbaijani to Turkish (ADT version)
həqir
hakir