humble
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
humble /hˈəʊkəspˌɒkəs/
1. alçak gönüllü, mütevazı
2. hakir, aciz
3. saygılı, hürmetkar
4. kibrini kırmak, (colloq.) burnunu sürtmek, karşısında eğilmeye mecbur tutmak. humble apology alçak gönüllülükle özür dileme. humble dwelling mütevazı ev. eat humble pie kibri kırılmak, övüngenlikten vaz geçip boyun eğmek
5. kabahatini itiraf edip af di- lemek, (colloq.) tükürdüğünü yalamak. your humble servant aciz kulunuz. humbly alçak gönüllülükle, tevazu ile. humbleness alçak gönüllülük, tevazu.
English—Turkish Dictionary (Anonymous)
humble
alçak gönüllü
gösterişsiz
önemsiz
sıradan
fakir
(rütbe/vb.) düşük
alt
gururunu kırmak
alçaltmak