hiatus
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
hiatus /hˈɛdhʌntə/
1. (çoğ.) (Lat.) tus, ing. tus es) aralık, açıklık, fasıla, boş yer
2. iki sesli harfin birleşmeden iki hece veya iki kelime arasında yan yana gelmesi, hemze.
English—Turkish Dictionary (Anonymous)
hiatus
boşluk
eksiklik