hermes

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

hermes /hˈavəsˌak/

1. (mit) tanrıların habercisi olan ilim ile seyahat ve belagat tanrısı.

Last searches:

• tələbə,
• Munça,
• iymoq,
• tiyra,
• ü,
• scaffold,
• gözdağı,
• academy,
• Yapaloq,
• şirəli,
• kalaç,
• tilev,
• Tanrı,
• kesinmek,
• türkçe,
• yarogli,
• canna,
• üpçü,
• feringi,
• işdeş,
• qızgın,
• hermes