göyünç
Pure Turkish to Turkish (Kuleli)
göyünç
1. Çile (Dert)
2. Elem
Last searches:
- urvat,
- ýedi,
- ale,
- gövde,
- kəllə,
- caveat,
- Pal,
- tıdılmak,
- üzülüşmə,
- cele,
- şpon,
- şakalaşmak,
- church,
- lafzsiz,
- KƏSKİNLƏŞDİRİLMƏK,
- demgir,
- qazdurush,
- atoo,
- örçü,
- oyuncu,
- YAVA,
- göyünç