faraş
Turkish to Pure Turkish Dictionary (Kuleli, 2013)
faraş
[Köken: Arapça] Suskuç, Kalak, Kürekçe
Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)
faraş
и. чүп соскысы
Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)
faraş
Türkiye Türkçesi: faraş
Azerbaycan Türkçesi: ⱨäkändaz
Başkurt Türkçesi: hosko
Kazak Türkçesi: kalak kürekşe
Kırgız Türkçesi: kalak
Özbek Türkçesi: ⱨàkändàz
Tatar Türkçesi: soskı soskıç
Türkmen Türkçesi: susğuç
Uygur Türkçesi: şaza
Rusça: sovók dl'a musora
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
faraş
sif. və zərf [ər.] Vaxtından, mövsümündən qabaq, tez əkilən. Faraş əkin. – Aqronomlar deyirlər ki, faraş səpin yaxşı olur. Ə.Vəliyev. Faraş səpilmiş reyhan iyi adamı valeh edir. Mir Cəlal. // Mövsümündən, vaxtından qabaq doğulan (ev heyvanları haqqında). Faraş balalar isə hər gün çimizdirilməli və sərinlikdə saxlanmalıdır. // Tezyetişən, tezböyüyən. Faraş kələm. Faraş göyərti. – [Gülşən] manqa üzvlərinə altdan-altdan baxıb, kimin nə cür işlədiyinə ciddi nəzər saldıqdan sonra faraş bir kolun yanına gəldi. Ə.Vəliyev. Bir səs deyir: – Rza, durma! Rza, yaz! Qırçın tarla, faraş qoza, bol pambıqlı yaza yaz! R.Rza. ‣ Faraş gəlmək – 1) vaxtından qabaq özünü göstərmək, havaların qızışması (əsasən yaz mövsümü haqqında). İl faraş gəlsə, yaylaqda ot, qışlaqda güzdək və xəsil bol olsa, qoyun saxlamaq asandır. Ə.Vəliyev. Yaz da bu il dağ ətəyinə faraş gəlmişdi. B.Bayramov; 2) sürətlə inkişaf etmək, gözlənildiyindən tez böyümək. Muğanın pambığı faraş gələndə; Qozalar gül açıb üzə gülərdi. S.Vurğun.
Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)
faraş
tez, erkən
{tez, erken}
Pamukkale Azerbaijani to Turkish (ADT version)
faraş
turfanda