eşsiz
Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)
eşsiz
с. 1) иптәшсез, җефетсез; 2) тиңсез (гаять шәп)
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
eşsiz
sif. [türk.]
1. Yalqız qalmış, tək qalmış; yoldaşsız, dostsuz, kimsəsiz.
2. Misilsiz, misli olmayan, tayı-bərabəri olmayan. [Xəyyam:] Söylə, ey sevgili, eşsiz mələkim; Kim zəhər qatdı gülər ömrünə, kim?! H.Cavid.
Last searches:
- sözbirliği,
- leqme,
- batuu,
- badnafs,
- predominant,
- kelemenlemek,
- kurmaç,
- floor,
- etibarnamə,
- Arpa,
- ileşsiz,
- aralanmaq,
- ehrom,
- ORUN,
- kop,
- esnaf,
- çeçələ,
- simvol,
- talaşmak,
- catastrophic,
- freedom,
- eşsiz