esir
Turkish to Pure Turkish Dictionary (Kuleli, 2013)
esir
[Köken: Arapça] (tutsak) Tutkun
[Köken: Arapça] (köle) Kul
Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)
esir
I и. әсир, тоткын
esirII и. эфир, радиодулкыннар җыелмасы
Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)
esir
Türkiye Türkçesi: esir
Azerbaycan Türkçesi: äsir kölä
Başkurt Türkçesi: kol
Kazak Türkçesi: kul
Kırgız Türkçesi: kul kün
Özbek Türkçesi: ḳul
Tatar Türkçesi: kol
Türkmen Türkçesi: gul gırnak
Uygur Türkçesi: kul
Rusça: karakul'
Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)
esir
Türkiye Türkçesi: esir
Azerbaycan Türkçesi: äsir
Başkurt Türkçesi: totkon
Kazak Türkçesi: tutkın
Kırgız Türkçesi: tutkun
Özbek Türkçesi: äsir tutḳun
Tatar Türkçesi: totkın
Türkmen Türkçesi: yesḯr
Uygur Türkçesi: äsir tutkun
Rusça: plennıy
Kyrgyz—Turkish Dictionary
esir-
1. sarhoş olmak; 2. kudurmak; taşkınlık etmek.
Uyghur—Turkish Dictionary (Kurban, 2016)
esir
I a. Esir, tutsak, mahkum. Herbiy esir – Savaş esiri. Esir almaq – Esir almak. Esir qilmaq – Esir etmek. Esir chüshmek – Esir düşmek.
II a. Asır, yüzyıl; çağ. Ottura esir – Orta çağ. Ottura esir tarihi – Orta çağ tarihi.
III a. din. Asır namazı.