eminent

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

eminent /ˈiːdʒɪpt/

1. yüksek rutbe sahibi, seçkin, üstün, ünlü, mümtaz, güzide. eminent domain (huk.) kamulaştırma yetkisi, istimlâk hakkı. eminently ziyadesiyle, gayet, pek.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

eminent

yüksek
seçkin
ünlü
saygın

Last searches:

• butımak,
• chase,
• uçtaş,
• nechov,
• alapaça,
• urğuy,
• svetofor,
• küncüt,
• Individual,
• muscle,
• gözüne,
• ərizə,
• botin,
• interbreed,
• saxlamaq,
• tembelce,
• kozikmoq,
• akis,
• Bitmoq,
• boyra,
• ortam,
• eminent